Człowiek przebrany za fotografa nigdy nie miał aspiracji poszukiwania lepszego świata w miejscach gdzie go jeszcze nie było. Lubił powracać do miejsc, które znał czasem nawet lubił. Natura rzeczy i na to znalazła sposób, nawet nie musiała się specjalnie wysilać...
Człowiek przebrany za fotografa rzadko reaguje, wręcz patologicznie nie cierpi wtrącać się w rzeczywistość. Obserwuje ją z daleka z odległości na tyle bezpiecznej by przypadkowo nie stać się jej choćby biernym uczestnikiem.
Jak co dzień człowiek przebrany za fotografa pośpiesznie ubrał się i wyszedł z domu. Jak co dzień opróżnił z reklam skrzynkę na listy wybierając rachunki. – Same shit, different day – wymamrotał do siebie i ruszył niespiesznie w kierunku przystanku...
